Onlangs werd in het hospice waar ik werkzaam ben een vrouw van 58 jaar opgenomen die al sinds tien jaar darmkanker heeft. Tien jaar met behandelingen, operaties, chemotherapie en bestralingen. Toch waren er ook mooie momenten tussen deze behandelingen in, zoals vakanties in Griekenland. Maar steeds keerde de kanker terug en steeds werden er nieuwe…
Een beetje suuker. . ., een beetje suuker dat valt toch best mee zuster!? Het is één van de meest gemaakte opmerkingen in mijn spreekkamer. Vaak na een korte stilte begin ik aan mijn uitleg dat diabetes zoveel meer is dan wisselende glucosewaarden. Het brengt schade toe aan meerdere onderdelen van het lichaam, waaronder de…
Deze blog schrijf ik enigszins uit boosheid. Boos ben ik op de arts van de huisartsenpost (HAP) waar ik me op zondagmiddag meldde. Maar boosheid mag geen reden zijn om deze blog te schrijven. Dus voer ik als argument aan dat ik hoop dat wij er allemaal iets van kunnen leren. Wat wil ik dat…
In tegenstelling tot veel cliënten die ik bezoek in de thuiszorg, smeer ik meerdere keren per dag mijn huid in. Een gewoonte die ik van huis uit heb meegekregen. Mijn badkamer staat vol met tubes en potten crèmes en zalven en ook mijn tas zit er vol mee. Ook op de poli dermatologie waar ik…
Op 1 oktober jl. verscheen mijn blog over tien jaar streven en frustratie naar een CZO-erkenning voor de wondopleidingen in Nederland. Ondanks de inspanningen van V&VN Wondexpertise waren we steeds afhankelijk van de medewerking van het CZO. Op 5 oktober kreeg ik tijdens mijn poli een telefoontje van Joyce Deggens, sinds september de nieuwe directeur…
Nog niet zo ontzettend lang geleden studeerde ik af als verpleegkundige aan de hbo-v. Tijdens m’n stages had ik natuurlijk het een en ander aan wondzorg gezien. Maar terugkijkend was het vooral decubitus waar de spaarzame aandacht naar uitging. In de wijk heb ik daar veel minder mee te maken dan andere vormen van wondzorg.…
Een 32-jarige vrouw met een ovariumcarcinoom met uitzaaiingen wordt na een ziekteproces van twee jaar opgenomen in het hospice. Ze is getrouwd en heeft een tweeling van 6 jaar en een dochter van 7 jaar. Gebracht door nog relatief jonge ouders van 55 jaar arriveert ze met tassen vol cadeautjes en een zak met kaarten.…
Het is voorjaar en deze week schijnt de zon weer volop. De mensen zijn goed gehumeurd en opgewekt. De zon heeft een positief effect op ons gemoed. Kortgeleden heb ik met mijn man een reis naar New Zealand gemaakt. Het was een prachtige reis. Er waren daar een paar dingen die mij opvielen. Werkzaam als…
Onlangs stond dhr. X. op het spreekuur van de wondpoli. Vorig jaar was hij, na een intensief, maandenlang traject, ontslagen. Het diabetisch ulcus aan zijn voet was eíndelijk genezen. Maar nu stond hij er weer. Na een wandeling zonder zijn aangemeten schoenen. ‘Je wilt toch net als anderen ook wel eens gewone sportschoenen aan?’ Begrijpelijk, dat…
Terwijl ik dit schrijf zijn de Olympische Spelen op televisie en hoor ik op de achtergrond de carnavalsmuziek van de optocht in ons mooie Breda. Mooi om te zien en te horen dat er evenementen zijn waar zoveel mensen op af komen, SAMEN feesten en sport beoefenen en aanmoedigen. In het ziekenhuis leveren wij SAMEN…
