‘Als je klaagt, maak je jezelf slachtoffer. Verlaat de situatie, verander het of accepteer het. Al het andere is krankzinnig’ (Eckhart Tolle). Met deze spreuk van de ‘zorgkalender positieve spreuken’ begint mijn dag.
Het is dinsdag. De dag van de grote visite op de afdeling vaatchirurgie gevolgd door de diabetische voetenpoli in de middag. Een dag vol patiënten met een kwetsbare gezondheid. Kritisch bedenken we met een multidisciplinair team hoe we gaan behandelen en tegelijk hoe we gaan voorkomen dat er (meer) zorgproblemen optreden. Iets dat kwetsbaar is, wil je beschermen. Voorkomen is immers beter dan genezen. Toch CZ?

Ik betrek deze zorgverzekeraar even in mijn brainwave van emoties, want zij hebben dit keer besloten om de hiellift uit de vergoeding hulpmiddelen te halen. Over krankzinnig gesproken. De hiellift speelt een belangrijke rol in de preventie en behandeling van decubitus. Het gros van de patiënten die op de afdeling chirurgie liggen opgenomen hebben ernstig vaatlijden, vaak gecombineerd met diabetes mellitus en polyneuropathie. Daarnaast hebben veel van deze patiënten naast een vaatoperatie, een (gedeeltelijke) amputatie ondergaan. Hierdoor zijn mensen tijdelijk minder mobiel. Preventie met hierbij de inzet van hulpmiddelen is een essentieel onderdeel van onze behandeling. Wij als zorgprofessionals maken hierin een weloverwogen keuze.

Het gevolg van dit besluit voor de praktijk is dat wij voortaan moeten controleren waar de patiënt verzekerd is, zodat we de patiënt kunnen informeren over de kosten. Wij als zorgprofessional weten allemaal dat de meerderheid van de patiënten vriendelijk bedankt voor het aanbod een hiellift aan te schaffen. Gewoonweg omdat zij het niet kunnen betalen. Het is een hulpmiddel van ca. 100 euro per stuk. Het blijft mij verbazen dat dit soort besluiten worden genomen, zonder enige toelichting en het bieden van een alternatief. De barrièrecrème is nog zo’n voorbeeld. Voor mij een onmisbaar product in de wond- en huidzorg wat zowel curatief als preventief zijn succes heeft bewezen. In de wondzorg worden wij specialistisch opgeleid, zodat wij een goed wondbehandelplan kunnen opstellen. Onbegrijpelijk dat wij worden beperkt in de productkeuze door de verzekeraar.

Enfin, vandaag hoor ik mezelf van binnen mopperen, wanneer ik een paar keer in het systeem moet inloggen om te kijken waar mijn patiënt verzekerd is. Ik denk terug aan de positieve spreuk waar ik vanmorgen mee op stond. Dus via deze weg roep ik al mijn collega vakgenoten op om van je te laten horen, zodat we het probleem collectief kunnen aanpakken. Laten we het gesprek aangaan met elkaar en de mogelijkheden bekijken hoe we samen de situatie kunnen veranderen. Zo kunnen wij zonder beperkingen ons werk doen en onze patiënten voorzien van kwalitatief goede (preventieve) zorg. Hopelijk is dit een voorzichtige stap naar verandering. Wordt vervolgd, maar nu eerst . . . koffie.

Lisette Eversteijn, wondverpleegkundige Wond Expertise Centrum Reinier de Graaf Ziekenhuis

Reageren: klik hier