Brandwonden werd pas een onderwerp binnen de WCS na lobby van de Nederlandse Brandwonden Stichting (NBS) en dr. Hans Hoekstra. Aanvankelijk richtte de toenmalige commissie zich vooral op een bijdrage aan het nieuw te ontwikkelen WCS Wondenboek voor het hoofdstuk Brandwonden. Een medewerker van de NBS, Jantien Spindler, werd vrijgesteld om de WCS te ondersteunen met de ontwikkeling van dat WCS Wondenboek. En zo werd in 1991 het eerste WCS Wondenboek gelanceerd.

De WCS Commissie Brandwonden was een actieve groep, die lekker met elkaar wist samen te werken. Er kwamen veel artikelen uit deze commissie en het bruiste van de ideeën, als ‘brandwonden in het buitenland’, ’brandwonden bij kinderen’, ‘pijn bij brandwonden’, ‘brandwonden en rampen’, etc., etc. Ik vroeg aan Alette of zij de serie ‘brandwonden in het buitenland’ wilde gaan opzetten. Die concrete vraag van toen heeft richting gegeven aan haar verdere carrière, vertelde ze mij later tijdens een diner ter viering van haar promotie. Ze ging schrijven en bleef schrijven, want ze ontdekte deze nieuwe kwaliteit van haar zelf. Ze heeft die nieuwe kwaliteit volop benut wat leidde tot de aanzet naar promoveren.

Ook de WCS heeft gebruik gemaakt van die kwaliteit van haar, want zij nam de redactie van het WCS Wondenboek over van Jantien en werd toenemend de interne vraagbaak naar betere teksten. Alette werd daarmee verantwoordelijk voor alle tekstuele uitingen van de WCS. Maar ook vanuit haar wetenschappelijke blik werd zij toenemend het interne geweten inzake evidentie. Alette vroeg altijd of beweringen gestaafd konden worden vanuit de literatuur c.q. onderzoek.

Helaas heeft Alette besloten om het bestuur van de WCS Kenniscentrum Wondzorg te verlaten en kwam daarmee einde aan 25 jaar intensieve, waardevolle en uiterst plezierige samenwerking.  Ze schreef wel, maar is helaas niet gebleven.

@Alette: veel dank en het ga je goed!
Rene Baljon, voorzitter WCS Kenniscentrum Wondzorg
1 mei 2016
Reageren: rene@wcs.nl