In BN De Stem d.d. 28 februari 2015 staat dat de PvdA en VVD erkennen dat de machtsbalans tussen zorgverzekeraars en behandelaars scheef is. Echter willen zij hier (nog) niets aan doen. Het CDA roept de Nederlandse Zorgautoriteit op de werkwijze van zorgverzekeraars tegen het licht te houden.
In een zorgkwestie stond de volgende vraag centraal: welke rol speelt de zorgverlener bij de leefstijl van patiënten met diabetes?
Hij is er weer. De 50-jarige meneer B., in zijn scootmobiel.
Slechte zelfzorg, veel roken, veel drinken, slechte doorbloeding waarvoor geen behandeling mogelijk. Twee jaar geleden heeft de huisarts hem naar het Wond Expertise Centrum (WEC) verwezen in verband met een diepe wond aan de voet waarbij het bot bloot lag.
Ziekenhuizen erken je mogelijkheden en onmogelijkheden en verwijs door naar andere partijen als deze blijken meer kennis in huis hebben.
Kwaliteit van leven voor de patiënt wordt gewaarborgd en kosten in de zorg genivelleerd. Vandaag een verontrustende intake meegemaakt. Als verpleegkundige werkzaam op de polikliniek dermatologie houd ik zo nu en dan een intake van een patiënt met verondersteld lymfe/lipoedeem.
Iedereen weet al sinds 1962 dat wonden zonder korstje tot 40% sneller dichtgaan dan wonden met een korstje. Dat is getest op twee varkens (Winter) en zeven gevangenen (Hinman), allemaal relatief gezonde proefdieren en proefpersonen. Dus wordt sinds 1962 gekeken of dat ook werkt als je bijvoorbeeld een 83-jarige diabeet bent. 40% sneller, dat zou je in de praktijk duidelijk moeten zien. Anders gezegd, als je een verband een week kan laten zitten i.p.v. dagelijks natte gazen te verwisselen, hoeveel sneller zou dat dan gaan? Antwoord op die vraag is na ruim 50 jaar geprobeerd te beantwoorden in de MOKUM-trial. Daarin bleek dat vochtige wondbehandeling niet beter en eerder slechter is dan de conventionele gazen (Ubbink DT et al, Arch Surg 2008). Dit geldt echter alleen voor wonden met een acute etiologie (dus na trauma of operatie). En, wat voor wonden waren dat bij Winter en Hinman dan?
Tijdens de vergadering van de WCS Commissie Diabetische Voet worden onder andere de laatste ontwikkelingen op het gebied van de diabetische voet ulcus uitgewisseld. Zo kwam aan de orde dat er een nieuwe richtlijn diabetische voet komt.
Tijdens de voorbereiding van het WCS Congres 2015 kregen we informatie over het schrijven van artikelen en blogs van Frank van Wijck, freelance journalist. Zo kregen we de opdracht om een blog te schrijven in tien minuten. Het thema was: verspillingen in de zorg.
Uit onderzoek van Alita Jaspar, Master of Woundhealing & Tissue Repair, blijkt dat patiënten met complexe wonden al gemiddeld 57 dagen een complexe wond hebben voor zij het Mitralis Expertise Centrum Wondzorg bezoeken.
In 1994 was ik waarnemend verpleegkundig coördinator van het Brandwondencentrum te Rotterdam en bestuurslid van WCS Commissie brandwonden. In dat jaar verscheen de eerste editie van het vakblad Nursing. Wat een interessant en lekker dik vakblad was dat! De initiatiefnemer Ben Konings kende ik nog, toen ik gastdocent was voor brandwonden voor de A-inservice opleiding te Schiedam. Hij was verbonden aan die opleiding. En dat zag je ook terug in de Nursing, een lekker dik verpleegkundig tijdschrift met een grote focus op opleiden. En feitelijk is dat altijd zo gebleven.
‘Wondzorg verbeteren met een beperkt gamma aan materialen. Kan dat? En hoe doe je dat?’ Dat was de vraag die ik kreeg van LUMOS, een Leuvens initiatief voor ontwikkelingssamenwerking*. Artsen en verpleegkundigen die terugkwamen van een missie naar Afrika meldden een problematische wondzorg. Ze zagen veel grote en geïnfecteerde wonden die maar moeizaam heelden in het Hôpital St. Luc in Kisantu (DR Congo).
