Het vorig congres had ik het over de komst van allerlei nieuwe technieken als 3D printen, gentechnologie, robotica, smartphone diagnostiek en dergelijke. Sommigen verklaarden mij voor gek. ‘Ver van mijn bed’ technologie dachten sommige aanwezigen.  Maar ik blijf van mening dat deze nieuwe technologieën heel dicht bij het bed gaan komen. Deze gaan een enorme impact hebben op de manier zoals wij onze zorg hebben georganiseerd, disruptieve innovaties heet dat. Hele beroepstakken gaan verdwijnen. Denk bijvoorbeeld aan de impact van UberPop in de taxibranche of Airbnb in het hotelwezen.

Laatst hoorde ik Yuri van Geest spreken op een congres en lees ik op de Spaanse kust nu zijn boek en ik kan u verzekeren, hele beroepstakken gaan verdwijnen. De impact van Big Data wordt enorm. Moeten we daar bang voor zijn? Geenszins, dunkt mij. Het zou toch fantastisch zijn als we middels nieuwe technieken de kwaliteit van zorg kunnen verbeteren, met minder inzet van menskracht en daarmee ook nog eens de kosten weten te reduceren?

Wat betekent dat voor de wondzorg? Krijgen we Start Trek-achtige technieken, dat middels een apparaatje een wond direct wordt gesloten? Zou toch fantastisch zijn? Daar kunnen we toch niet tegen zijn? Een voorbeeld: er wordt nu al geëxperimenteerd met 3D geprint ultrasound cast bij botbreuken. Geen gips meer, maar een geprinte cast, waar ultrasound golven de heling van het bot versnellen. We gaan ook echt toe naar geprint weefsel, hetzij in de vorm van organen of huid, of delen daarvan.

Ik kan niet wachten! Dit mag niet snel genoeg gaan. Draaf ik door? Misschien wel. Heerlijke wijnen toch aan die Spaanse kust. Maar laten we onze ogen er niet voor sluiten (ik werk per slot van rekening voor Het Oogziekenhuis Rotterdam).

Rene Baljon, voorzitter WCS Kenniscentrum Wondzorg.
1 november 2015

Reageren: rene@wcs.nl